Maandag 31 december 2018, de laatste dag van het jaar.
Traditioneel het moment om terug te kijken en om vooruit te zien.
Wat is er goed gegaan en wat kan er in het nieuwe jaar misschien beter?
Vandaag verschijnt ook mijn laatste blog van dit jaar. De laatste uit een serie van 3 over ‘leven in het nu’.
Ik wens iedereen alvast een prettige jaarwisseling en een mooi, ontspannen 2019!
Liefs,
Ina Godrie
Als het ‘leven in het nu’ moeizaam gaat, wat dan?
In mijn tweede blog die over in het nu leven ging, gaf ik nog de volgende tip : “Geef niet op, ga steeds terug naar het nu, als je jezelf weer betrapt op verlangen naar hoe het was of hoe het zal worden”.
Het probleem is dat je automatisch weer terug valt in wat is geweest of wat nog moet komen.
Misschien is het gewoon beter om jezelf toe te staan zoveel mogelijk te genieten van het moment en dankbaar zijn voor wat je hebt of meemaakt. Genieten van een kop lekkere koffie, een mooie (winter)tuin, een knuffel van je kind, een gezellig praatje met een buurvrouw .
Dankbaar zijn voor je vrienden, familie, collega’s of buren. Lachen om jezelf, je kind, je kat die gek doet of gewoon om iets onbenulligs.
Maar ook jezelf kunnen accepteren als het even niet gaat. Jezelf toestaan om emotioneel te zijn bij een shitmoment of vervelende periode. De emoties waar je last van hebt, niet te onderdrukken maar ‘gewoon’ toelaten. Huilen, boos zijn of gewoon zitten op de bank en niets willen doen.
Ervaren wat je écht voelt. Niet aan oplossingen denken maar stilstaan bij wat er in je omgaat. Hoe beroerd dat ook mag voelen.
Als je het negeert of wegstopt wordt het groter en sterker.
Als je er zorg en aandacht aan besteedt, kun je er beter mee omgaan. Het regent, stormt en onweert misschien dan wel even van binnen maar dat gaat weer over en dan is er rust.
Ik gebruik vaak het voorbeeld van een gebroken been.
Als je je been breekt, moet deze met rust en tijd genezen. Je krijgt natuurlijk gips ter bescherming en dat ervoor zorgt dat je ook kan blijven bewegen, maar het is volgens mij niet de bedoeling dat je ermee gaat oefenen voor een marathon.
Dat zelfde geldt ook voor je verdriet/ boosheid/teleurstelling . Jouw lichaam heeft behoefte om rustig deze gevoelens te ervaren. Je geest wil stilstaan bij wat er gebeurd is. Er is tijd nodig om te accepteren wat er is en hoeveel er nodig is om te helen.
Daarom is het niet slim om het te negeren en door te jakkeren, stoerder te zijn dan je je voelt.
Gevoelens negeren, doorgaan zonder stil te staan wat je nu voelt is ook niet goed voor je hart of de rest van je lichaam. Dit is ziekmakend.
Leven in wat er nu is (hoe vervelend soms) levert niet alleen inzichten op. Door de mindere periodes in je leven toe te staan, geeft het gek genoeg ook rust in ons hectische leven.
Want als je beseft en accepteert dat het leven bestaat uit ups en downs ,dat de downmomenten ook erbij horen. Als je deze momenten doormaakt, met in je achterhoofd “dit gaat ook weer voorbij”, wordt het leven misschien niet direct minder moeilijk maar geeft de gedachte je uiteindelijk wel rust.
Het bekende spreekwoord luidt niet voor niets: ”na regen komt zonneschijn”
Veel succes in 2019, met hopelijk veel zonneschijn en de acceptatie van zo nu en dan een regenbui!