Wat spelende kinderen je kunnen leren…
Op een bepaald moment in je leven kom je voor keuzes te staan in je loopbaan en beland je als het ware op een kruispunt. “Wat ga ik vanaf nu doen qua werk of opleiding?”
Je gaat nadenken over je mogelijkheden.
“Wat zijn mijn kwaliteiten?”
“Heb ik de juiste competenties?” (Dit lees je steeds vaker in vacatureteksten.)
“Waarin kan ik mijzelf nog ontwikkelen?”
“Kan ik mijzelf überhaupt nog ontwikkelen, ben ik daar niet te oud voor?”
Op deze manier kun je blijven hangen in gedachtes, denk je in beperkingen en zie je uiteindelijk door de bomen het bos niet meer.
Een eerste stap kan zijn dat je professionele hulp inschakelt.
Een loopbaancoach gaat je helpen om duidelijkheid te krijgen door een aantal vragen te stellen, zoals:
“Welke activiteiten vond jij als kind leuk om te doen?”
“Wat inspireerde jou?”
“Welke keuzes heb je gemaakt?”
Het antwoord is soms niet eenvoudig te achterhalen, zeker als het over een levensfase gaat die al wat langer achter je ligt.
Zelf heb ik ook weleens moeite om zaken uit het verleden naar boven te halen. Maar het hoeft helemaal niet moeizaam te gaan. Soms maken we iets gecompliceerder dan het is.
Je vraagt je misschien wat de vraag over een kinderactiviteit te maken heeft met een huidige keuze voor opleiding of beroep. Dat begrijp ik heel goed. Het wordt je straks vanzelf duidelijk.
Terwijl ik deze zinnen tik op mijn laptop, hoor ik enthousiaste kinderstemmen door mijn openstaande raam. De stemmen zijn afkomstig van buurtkinderen die verstoppertje aan het spelen zijn.
Zo te horen vinden zij het een spannend spel. Ik hoor het aan hun opgewonden stemmen!
Om dit spel goed te spelen heb je de volgende kwaliteiten nodig:
– hard kunnen lopen
– strategisch denken (wat is de beste verstopplek?)
– inleven in de ander (waar zal de zoeker mogelijk als eerste gaan zoeken en waar niet)
– lef hebben (kans wagen om de ‘buut’ te halen)
Maar bovenal is het spel vooral leuk om te doen, te horen aan het gegil en de blijdschap als ze de ‘buut’ gehaald hebben zonder getikt te zijn.
Als loopbaancoach wil ik ook graag deze (spel)elementen aan mijn klanten aanbieden. Niet dat ik ze gillend in mijn praktijk wens, 
Enthousiast worden over de toekomst, de moed hebben om vervolgstappen te zetten, maar ook strategisch denken en actief bezig zijn met je doel, je toekomst.
Uiteindelijk net zo blij zijn als de buurtkinderen door het bereiken van je doel, met een zelfde ontlading als bij het spel Verstoppertje, een overwinningsgevoel omdat je ‘buutvrij’ bent!
Als dat is gelukt, ben ik blij als coach. Het voelt voor mij namelijk ook bevrijdend.
Met dank aan mijn buurtkinderen voor dit mooie inzicht!
Liefs,
Ina Godrie